Obraz nie ręką ludzką malowany

Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA „Zamek Książ” serdecznie zaprasza na wystawy:

Wystawa „Obraz nie ręką ludzką malowany”. Ikony Jerzego Nowosielskiego i archetypy — 11.08-30.09.2007

Przy olbrzymiej frekwencji i z udziałem znakomitych gości odbył się wernisaż wystawy będącej jednym z największych, międzynarodowych wydarzeń kulturalnych w tym roku, organizowanych przez Wałbrzyską Galerię Sztuki BWA „Zamek Książ” - prezentacji dzieł wybitnego współczesnego polskiego malarza, znanego i podziwianego na świecie – Jerzego Nowosielskiego i dawnych ikon, które stały się prawzorami, czyli archetypami dla jego twórczości.













































Wystawa „Obraz nie ręką ludzką malowany”. Ikony Jerzego Nowosielskiego i archetypy
fotografie: { i.} Ireneusz Piwowarski | © { i.} 2007.
Wszelkie prawa zastrzeżone.

Wystawa w Wałbrzyskiej Galerii Sztuki będzie otwierała międzynarodową trasę wystawienniczą. Następnie od października wystawa wyruszy do Rumunii, Bułgarii, Grecji, Niemiec, Kijowa oraz do czterech miast w Polsce. Trwają rozmowy dotyczące zakończenia trasy wystawienniczej w Watykanie.

Prof. Jerzy Nowosielski osiągnął sukces i sławę jeszcze za życia. Jego abstrakcje, pejzaże i akty są w centrum zainteresowania kolekcjonerów i mediów. Równolegle istnieje inny, intrygujący Nowosielski – Myśliciel, Ikonograf, którego polichromie, ikony i krzyże skupiają się na duchowości i mistycznej przestrzeni. Obrazy sakralne Nowosielskiego zostały odkryte przez polską i międzynarodową publiczność, odnajdującą w nich wspólne korzenie duchowe Wschodu i zachodu naszej cywilizacji, ale również głęboką syntezę europejskiej sztuki, od średniowiecza po abstrakcję.

Idea wystawy dotyka tematu ikony przedstawionej w nowatorski sposób, ukazując wspólne założenia tematyczne i teologiczne, od czasów Bizancjum po współczesność. Wystawa ukaże również rozwój wybranych dwunastu typów ikonograficznych. Ikony Jerzego Nowosielskiego zestawione będą ze starymi ikonami i freskami, wypożyczonymi ze zbiorów największych muzeów Ukrainy: Muzeum Narodowego we Lwowie i Kijowie, Narodowego Kijowsko-Peczerskiego Muzeum Historyczno-Kulturalnego w Kijowie, Muzeum Sofii Kijowskiej oraz polskiego Muzeum Ikon w Supraślu Odział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Na wystawę będzie się składało ponad 90 dzieł prezentowanych w 5 Komnatach Cesarskich – salach wystawowych.

Wystawie towarzyszyć będzie już wydany, pięknie ilustrowany, czterojęzyczny album w twardej oprawie oraz katalog-przewodnik po wystawie p.t. „»Obraz nie ręką ludzką malowany« Ikony Jerzego Nowosielskiego i archetypy”. Część tekstowa albumu zawiera wypowiedzi wybitnych specjalistów polskich i ukraińskich dotyczące prezentowanego tematu. Katalog przewodnik zawiera oprócz materiału fotograficznego zwięzłe komentarze dotyczące porządku ekspozycji i podstawowe informacje dotyczące malarstwa ikonowego.

Uroczystemu otwarciu wystawy towarzyszyć będzie występ męskiego chóru cerkwi prawosławnej Św. Cyryla i Metodego we Wrocławiu „OKTOICH”.

Przedsięwzięcie jest dofinansowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Operacyjnego Promocja twórczości Priorytetu Wspieranie wydarzeń artystycznych w Polsce, w 2006 i 2007 roku.


****

Jerzy Nowosielski Mandylion

J. Nowosielski św. Mikolaj kolekcja prywatna

J. Nowosielski polichromia z Wesołej

J. Nowosielski Ostatnia wieczerza 1965 parafia prawoslawna pw Narodzenia NMP w Ketrzynie

J.Nowosielski Narodzenie Bogurodzicy 1965 parafia prawoslawna pw Narodzenia NMP w Ketrzynie

Archanioł Michał MN A Szeptyckiego we Lwowie

Mandylion XVIw MN A. Szeptyckiego we Lwowie

Ukrzyżowanie krzyż z ikonostasu MN A. Szeptyckiego we Lwowie

Jerzy Nowosielski (ur. 7 stycznia 1923 w Krakowie) - polski malarz, rysownik
i scenograf. Uważany za najwybitniejszego współczesnego pisarza ikon w Polsce i jednego z najlepszych na świecie.

Twórczość Jerzego Nowosielskiego należy do najbardziej oryginalnych zjawisk polskiej sztuki XX wieku. Jej wyróżniającą się cechą jest charakterystyczna podwójność - spleciono tu wartości tradycyjne ze wzorami nowoczesnymi.

Studiował w Krakowie w 1940-42 w Instytucie Sztuk Plastycznych i 1945-47 w ASP.

Na początku swej drogi artystycznej był asystentem Tadeusza Kantora i pozostawał pod wpływem Tadeusza Brzozowskiego. W okresie socrealizmu zajmował się sztuką sakralną. Swoją pierwszą wystawę miał w 1955 roku, zaraz potem reprezentował Polskę na biennale w Wenecji (1956) i w São Paulo (1959).

Zajmował się działalnością pedagogiczną w Krakowie w WSSP 1947-49, w ASP 1962-93 (od 1984 jest profesorem) i w Łodzi w PWSSP w 1957-62. Jest członkiem PAU (Polska Akademia Umiejętności), Grupy Młodych Plastyków oraz Grupy Krakowskiej.

Maluje obrazy, dekoracje ścienne, projektował scenografię.
W malarstwie przedstawieniowym - sceny figuralne, obrazy religijne, portrety, akty, martwe natury - nawiązuje do dawnych ikon ruskich i sztuki starożytnego Egiptu, w malarstwie abstrakcyjnym łączy geometrię i automatyzm. Wybitnym osiągnięciem w dziedzinie aranżacji wnętrza jest kościół w Wesołej k. Warszawy, dla którego zaprojektował także sprzęty i szaty liturgiczne.

Pisze ikony głównie przedstawione w metafizycznych kompozycjach figuralnych i pejzażach; płasko malowane formy obwodzi konturem. Tworzy monumentalne dekoracje ścienne, m.in. w kościołach w Lourdes, Tychach, kościele św. Ducha w Nowej Hucie, dolnej cerkwi pw. św. Jana Klimaka w Warszawie oraz w cerkwi w Hajnówce.
Jest autorem prac teoretycznych o ikonie i malarstwie, m.in.
· Wokół ikony. Rozmowy z Jerzym Nowosielskim (1985)
· Inność prawosławia (1991)

Jego prace znajdują się w polskich muzeach, także w kolekcjach prywatnych w Kanadzie, USA, Niemczech.

Jerzy Nowosielski jest doktorem honoris causa Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Laureat Wielkiej Fundacji Kultury w 1993 roku za wybitne osiągnięcia.

Mieszka w Krakowie.

Przygotowała: Agnieszka Dworakowska



Przydatne pojęcia do Wystawy

Prawosławie (ortodoksja, gr. orthodoxos – prawdziwa wiara) to doktryna, liturgia i organizacja Kościołów chrześcijańskich odłączonych od Rzymu w 1054 r. Doktryna ta oparta jest na Piśmie Świętym i Tradycji obejmującej pisma ojców Kościoła i dekrety pierwszych siedmiu soborów powszechnych. Odrzuca ona prymat papieża, celibat niższego duchowieństwa. Komunia przyjmowana jest pod dwiema postaciami, a chrzest odbywa się przez zanurzenie w wodzie. Organizacja oparta jest na niezależnych od siebie administracyjnie i hierarchicznie społecznościach kościelnych.

Cerkiew (gr. kyriaké – należąca do Pana) to budynek przeznaczony do sprawowania nabożeństw w Cerkwi prawosławnej lub unickiej (greckokatolickiej). To przestrzeń sakralna dla celebracji Boskiej Liturgii, miejsce szczególnego przebywania samego Boga. Świątynie wznoszone były na planach przyjmujących kształt:
- okrętu (symbol wędrówki człowieka przez życie do celu – Królestwa Bożego),
- krzyża lub krzyża greckiego (symbol Krzyża, na którym poniósł śmierć Jezus Chrystus, zbawienia, triumfu nad grzechem i śmiercią),
- niekiedy koła (symbol wiecznego trwania cerkwi, jej nieskończoności w czasie).

Cechą odróżniającą cerkiew od innych budynków są kopuły, symbol Nieba, Boga, świętych i świata anielskiego. Liczba kopuł na cerkwi nie jest dowolna i ma znaczenie symboliczne: jedna kopuła oznacza jedynego Boga, dwie to symbol dwóch natur Jezusa Chrystusa, trzy kopuły są symbolem Trójcy Świętej, pięć symbolizuje Jezusa Chrystusa oraz czterech ewangelistów, siedem to symbol siedmiu sakramentów, dziewięć symbolizuje dziewięć stopni anielskich, natomiast trzynaście kopuł to symbol dwunastu apostołów i Jezusa Chrystusa. Na każdej kopule umieszczony jest krzyż, co oznacza, iż cerkiew oddaje chwałę Jezusowi Chrystusowi.
Wnętrze cerkwi podzielone jest na trzy części. Część zachodnia to przedsionek w starożytności przeznaczony ludzi pozostających poza wspólnotą wiernych. Ściany nawy, miejsca świętego przeznaczonego dla wiernych, pokryte są ikonami. W środku nie ma ławek poza jednym rzędem pod ścianą, stoi natomiast stolik z ikoną. Wschodnią część cerkwi zajmuje ołtarz. To miejsce najświętsze, do którego wchodzić mogą tylko mężczyźni, zawsze skierowane na wschód na pamiątkę Raju oraz miejsca narodzin Jezusa Chrystusa, oddzielone od części środkowej ikonostasem.

Ikonostas (gr. eikōn – obraz oraz stásis – pozycja, postawienie) to ściana pokryta ikonami, która w cerkwi oddziela przestrzeń ołtarzową (sanktuarium, prezbiterium) od nawy. Sanktuarium jest symbolem Nieba, miejsca przebywania Boga. Tam kapłan odprawia mszę, tam znajduje się tabernakulum. Ikonostas zasłania przed oczyma ludzi to, co dla nich powinno być ukryte. Wierni mogą tylko spoglądać na wizerunki świętych i proroków. Układ ikonostasu jest ściśle określony. Ikony umieszczone są w rzędach, których zazwyczaj jest pięć. Każdy rząd (jarus) ma swój układ ikon i swoje znaczenie.



Rząd I. Ikony namiestne mają największe rozmiary i wiszą pomiędzy trojgiem drzwi. Środkowe drzwi z zasłoną wiszącą za nimi to carskie wrota (przez nie mógł przejść car w dniu koronacji) przeznaczone są dla kapłana sprawującego liturgię. Dwoje bocznych drzwi – diakońskich – służy do wejścia (południowe) i wyjścia (północne) kapłana i diakona oraz niższego kleru bez szat liturgicznych.

Rząd II. Ikony świąteczne (prazdniki) ustawiane są najczęściej w kolejności ich świętowania w roku liturgicznym. Typowy zestaw to 12 ikon z głównymi wydarzeniami Nowego Testamentu: Narodzenie Najświętszej Bogurodzicy, Wprowadzenie Bogurodzicy do Świątyni, Zwiastowanie, Narodzenie Chrystusa, Ofiarowanie, Chrzest (czyli Objawienie), Przemienienie, Wskrzeszenie Łazarza, Wjazd do Jerozolimy, Ukrzyżowanie, Zmartwychwstanie, Wniebowstąpienie, Pięćdziesiątnica (czyli Zstąpienie Ducha Świętego na Apostołów), Zaśnięcie Najświętszej Bogurodzicy. W centrum umieszczana jest najczęściej Ostatnia Wieczerza.

Rząd III. Grupa Deesis (gr. deisus – orędownictwo, prośba, wstawiennictwo) to symboliczna scena przedstawiająca Chrystusa na tronie między Marią i św. Janem Chrzcicielem, proszącymi o łaskę dla ludzi. Towarzyszą im często archaniołowie Michał i Gabriel oraz apostołowie i święci. Rząd IV. Prorocy i ojcowie Kościoła ustawieni są po obu stronach centralnej ikony Matki Bożej Oranty, Rząd V. Patriarchowie, praojcowie od Adama do Mojżesza otaczają ikonę Trójcy Świętej. Zwieńczenie ikonostasu to ikona Ukrzyżowania Chrystusa z postaciami Marii i Jana Ewangelisty. Często umieszczane są tam też tablice z dziesięciorgiem przykazań, pastorał (laska Aarona) i naczynie z manną.

Ikony (gr. eikōn – obraz) to święte obrazy, które ukształtowały się w Bizancjum. Pierwsze z nich były ikonami portretowymi Chrystusa, Bogurodzicy i świętych. Zgodnie z tradycją Praikona Chrystusa powstała jeszcze za jego życia na ziemi, a pierwsze ikony Bogurodzicy namalował św. Łukasz. W V w. ikony portretowe stały się przedmiotami kultu. Na rozwój malarstwa ikonowego istotny wpływ miały orzeczenia soborowe z VI–VIII w., które określiły i zdefiniowały istotę ikony oraz po raz pierwszy wskazały na związek między ikoną a dogmatem Wcielenia Chrystusa. Z Bizancjum malarstwo ikonowe przenika na Bałkany i Ruś, gdzie przeżywa okres wielkiego rozwoju w XV i XVI w. Od XVII w. obserwujemy powolny jego upadek i ponowne odrodzenie na przełomie XIX i XX w. Ikony były na ogół malowane na desce, czasem wykonywano je w mozaice, marmurze, kości słoniowej, emalii.
Podstawą kultu ikony jest obecność w ikonie jej Archetypu, Praobrazu. Ikony Chrystusa, Bogurodzicy i świętych są odbiciem swych Pierwowzorów i miejscem Ich obecności potwierdzonym poświęceniem. Modlący się przed ikoną Chrystusa, Bogurodzicy czy świętych modlą się przed samym Chrystusem, Bogurodzicą i świętymi. Wszelkie powtórzenia posiadają tą samą wartość sakralno-mistyczną, tą samą energię Praobrazu. Teologia ikony za pośrednictwem symboli objawia rzeczywistość w jej podobieństwie do Chrystusa, w którym człowiek na powrót staje się ikoną – obrazem Boga. Takie wymogi spowodowały stworzenie szczególnego języka artystycznego i praktyki warsztatowej odmiennej niż w malarstwie zachodnim. Postaci świętych i ich oblicza winny być odrealnione, przebóstwione, bezcielesne, ustawione frontalnie, ze spojrzeniem skierowanym na patrzącego, co pozwala na nawiązanie większego kontaktu modlitewnego. Nie pojawia się światłocień, bo cień to brak światła. Skoro Bóg jest światłem, nie może Go brakować w świętej rzeczywistości. Od malarzy wymagano mistycznego i ascetycznego przygotowania.

Mozaika to technika dekoracyjna stosowana do zdobienia posadzek, ścian, ale i mebli, polegająca na układaniu wzoru czy obrazu z drobnych, różnego kształtu barwnych kamieni, szkła, ceramiki. Elementy te są przyklejone do podłoża np. przez ułożenie na świeżej zaprawie czy na żywicy pochodzenia roślinnego.

Fresk (al fresco lub buon fresco, wł. fresco – świeży) malowidło ścienne i technika malarstwa ściennego polegająca na malowaniu na mokrym tynku pokrytym kilkoma warstwami zaprawy, z którą łączą się pigmenty stosowanych do malowania farb. Potocznie nazwą tą określa się wszelkie malowidła ścienne wykonane różnymi technikami.


***

I N S T Y T U C J E

Ławra Peczerska w Kijowie
(Narodowe Kijowsko-Peczerskie Muzeum Historyczno-Kulturalne w Kijowie). Około połowy XI w. dwaj mnisi, Antoni z Afonu i Teodozy, założyli na wzgórzu nad Dnieprem monastyr (klasztor), który już w XII w. uważany był za miejsce cudowne. Ławra (z greckiego przejście) to określenie używane w stosunku do klasztorów męskich o szczególnym znaczeniu w Kościele prawosławnym. Peczerska zaś pochodzi od podziemnych pieczar, w których grzebano zmarłych mnichów. Prowadzone w XVII i XVIII w. przebudowy nadały zespołowi cechy typowe dla baroku. Na 28 hektarach powierzchni wznosi się ponad 80 obiektów: cerkwi, dzwonnic, zabudowań gospodarczych otoczonych murami. Główną cerkwią jest sobór Uspieński noszący wezwanie Zaśnięcia Bogurodzicy, trójnawowa świątynia wzniesiona na planie krzyża w latach 1073–1078. Obecnie monastyr składa się z Górnej Ławry zamienionej na muzeum (obejmuje m.in. sobór Uspieński, cerkwie: bramną św. Trójcy, św. św. Antoniego i Teodozego, Wszystkich Świętych i pomieszczenia gospodarcze) oraz z Dolnej Ławry oddanej w zarząd Ukraińskiej Cerkwi Prawosławnej. W 1990 r. Ławra Peczerska została wpisana na Listę Światowego Dziedzictwa Przyrody i Kultury UNESCO.

Sobór św. Sofii (Mądrości Bożej) w Kijowie
Sobór (odpowiednik katolickiej katedry) nazywany „matką ruskich cerkwi” został wzniesiony na polecenie księcia Jarosława Mądrego w latach 30. XI w. na miejscu wcześniejszego monastyru i cerkwi św. Sofii założonych przez Olgę, matkę Jarosława, w połowie X w. Niezwykłe rozmiary i skomplikowany układ tej trzynastokopułowej budowli są wynikiem przebudów z XVII i XVIII w., ale wnętrze zachowało pierwotny charakter. Zdobi je 260 m2 mozaik i 2000 m2 fresków. Najstarsze z nich wykonali artyści sprowadzeni z Konstantynopola, a do mistrzów greckich po raz pierwszy dołączyli ich ruscy uczniowie. Program i tematyka tej niezwykłej urody dekoracji są typowo bizantyjskie. Niedługo powrócą na swoje miejsce w świątyni carskie wrota z 1747 r., dzieło jubilerów z Podola. W 1990 r. sobór św. Sofii – obecnie Narodowe Muzeum „Sofia Kijowska” – został wpisany na Listę Światowego Dziedzictwa Przyrody i Kultury UNESCO.

Muzeum Narodowe im. Andrzeja Szeptyckiego we Lwowie
Zalążkiem jednego z największych muzeów Ukrainy stała się prywatna kolekcja metropolity Andrzeja Szeptyckiego założona w 1905 r., przekazana w roku 1913 narodowi ukraińskiemu. Dzisiaj zbiory liczą ponad 130 tys. eksponatów: w tym jest duża kolekcja rzeźby sakralnej, XVII i XVIII-wiecznych ukraińskich rycin, rękopisów i starodruków oraz bardzo bogaty zbiór ikon (ok. 4000). Najpiękniejsze z ikon można podziwiać na stałej wystawie. Ważna dla kultury jest galeria sztuki ukraińskiej XIX w.

Narodowe Muzeum Artystyczne Ukrainy w Kijowie
Najcenniejszą częścią zbiorów muzeum jest kolekcja ikon z XIV–XVII w., z których wiele można podziwiać na stałej wystawie. Muzeum dumne jest z prezentacji sztuki artystów ukraińskich XIX i XX w. oraz awangardy ukraińskiej.


Muzeum Ikon w Supraślu Oddział Muzeum Podlaskiego w Białymstoku
To najmłodsze w Polsce muzeum (działa od 1998 r.) jest oddziałem Muzeum Podlaskiego w Białymstoku. Mieści się w dawnym pałacu archimandrytów (przełożonych klasztoru) na terenie prawosławnego monastyru Zwiastowania Najświętszej Marii Panny, który szczyci się ponad pięćsetletnią historią. Zbiory obejmują około 1200 ikon związanych z Chrystusem, Matką Bożą i świętymi oraz z 12 najważniejszymi świętami cerkiewnymi. Najstarsze pochodzą z przełomu XVII i XVIII w. Niezwykle ciekawa i interaktywna ekspozycja została doceniona. Muzeum otrzymało I nagrodę w kategorii „Dokonania z zakresu zarządzania i organizacji” w konkursie Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego na Wydarzenie Muzealne Roku – Sybilla 2006.

Kościół pw. Opatrzności Bożej w Wesołej
W 1938 r. książę Emanuel Bułhak ufundował kościół, dla którego plany przygotował włoski architekt Malgherini. Nadał mu kształt neoromańskiej budowli z absydą i płaskim stropem. Wystrój wnętrza miał w projekcie nawiązywać do sztuki wczesnochrześcijańskiej i średniowiecznej, ale nie został zrealizowany do wybuchu II wojny światowej. W miejsce niezwykłe zamienił je Jerzy Nowosielski, który w latach 1976–1979 dekorował kościół na prośbę księdza proboszcza Stefana Wysockiego. W części wschodniej (prezbiterium), gdzie artysta wprowadził przewagę koloru czerwonego, koloru ofiarnego, wielkie wrażenie robi monumentalna Matka Boża Oranta w otoczeniu świętych. Biały kolor ścian nawy ożywiony jest jedynie witrażami i kontrastuje z czerwienią dominującą w prezbiterium i ciemną, granatową tonacją malowideł pod chórem z przedstawieniem scen z życia Marii. Niezwykłą atmosferę skłaniającą do skupionej modlitwy pogłębiają stacje Drogi Krzyżowej.


***

„Obraz nie ręką ludzką malowany”. Ikony Jerzego Nowosielskiego i archetypy
12.08-30.09.2007

Organizator: Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA „Zamek Książ”

Patronat Honorowy nad wystawą objęli:
Minister Kultury i Dziedzictwa Narodowego Kazimierz Michał Ujazdowski
Prawosławny Metropolita Warszawski i Całej Polski + Sawa
Biskup Świdnicki Ignacy Dec
Prezydent Miasta Wałbrzycha Piotr Kruczkowski

Mecenas wystawy: HATOR Sp. z o. o. Warszawa

Patronat medialny:
TVP Kultura, TVP 3, Polskie Radio Wrocław, Newsweek Polska, Gazeta Wyborcza, portal internetowy Twoje-Sudety.pl, Nowe Wiadomości Wałbrzyskie

Twórca idei i kurator wystawy — Michał Bogucki

Idea wystawy:
Na wystawie „Obraz nie ręką ludzką malowany”. Ikony Jerzego Nowosielskiego
i archetypy zaprezentowane zostaną dzieła Jerzego Nowosielskiego na tle tradycji malarstwa ikonowego. Idea wystawy dotyka tematu ikony przedstawionej w nowatorski sposób, ukazując wspólne założenia tematyczne i teologiczne, od czasów Bizancjum po współczesność.
Obrazy sakralne Nowosielskiego, jednego z najwybitniejszych, współczesnych polskich artystów, są wyjątkowe w przestrzeni nowoczesnej kultury, odnajdują wspólne korzenie duchowe Wschodu i Zachodu naszej cywilizacji – katolicyzmu i prawosławia oraz syntezę europejskiej sztuki. Na wystawie zaprezentujemy jedną drogę od Kijowa przez Ukrainę po Polskę, na której wyrosła twórczość Jerzego Nowosielskiego. Profesor Nowosielski w swoich wspomnieniach opisuje, jak wielkie wrażenie zrobiło na nim spotkanie z ikonami znajdującymi się w zbiorach Muzeum Narodowego we Lwowie, które zwiedzał jako nowicjusz klasztoru Studytów w Uniowie. Te właśnie ikony, między innymi chcemy zaprezentować na wystawie.
Na wystawie zaprezentujemy rozwój wybranych typów ikonograficznych w oparciu o najcenniejsze stare ikony (szkoły wołyńskiej z bardzo silnymi wpływami greckimi, z warsztatów galicyjskich oraz ikony łemkowskie) ze zbiorów: Muzeum Narodowego im. Andrieja Szeptyckiego we Lwowie, Narodowego Muzeum Artystycznego Ukrainy w Kijowie, Narodowego Kijowsko-Peczerskiego Muzeum Historyczno-Kulturalnego w Kijowie oraz Muzeum Ikon w Supraślu Oddziału Muzeum Podlaskiego w Białymstoku.
Zaprezentowane zostaną także mozaiki z Narodowego Muzeum „Sofia Kijowska”,( w mistrzowsko wykonanych kopiach), które stanowiły zbiór najcenniejszych zabytków z okresu bizantyńskiego z X–XII wieku.
Wnętrze tej wspaniałej świątyni zostanie zestawione ze współcześnie wykonanym wnętrzem kościoła w Wesołej, które jest jednym z najpełniejszych realizacji Nowosielskiego. Na wystawie będą też ikony starowierskie (ikonostas) nawiązujące do najlepszych rosyjskich wzorców, ale pochodzące z terenów polskich. Ikony Jerzego Nowosielskiego wypożyczone z prywatnych kolekcji oraz obiektów sakralnych w Polsce, zestawione będą z tymi wielkimi dziełami, ukazując różne etapy pracy artysty.

Dzieła eksponowane będą w specjalnie zaprojektowane artystycznej scenografii, dostosowanej do przenoszenia w dowolne wnętrze wystawiennicze. Aranżacja wystawy polegać będzie na stworzeniu przestrzeni sakralnych, na których tle będą prezentowane ikony. Wykorzystane zostaną w tym celu zdjęcia z wnętrza kościoła w Wesołej, gdzie znajduje się pełna polichromia Jerzego Nowosielskiego oraz Sofii Kijowskiej, a także freski z Ławry Kijowskiej. Powyższy efekt uzyskany zostanie przez fotograficzne odtworzenie takich powierzchni na folii, techniką stosowaną w reklamie wielkoformatowej.

Wystawie towarzyszyć będzie emisja filmu dokumentalnego o twórczości i postaci prof. Jerzego Nowosielskiego oraz muzyka starocerkiewna przez cały okres trwania wystawy.

Do wystawy zostały wydane wydawnictwa: album w twardej oprawie i katalog przewodnik po wystawie p.t. „Obraz nie ręką ludzką malowany” Ikony Jerzego Nowosielskiego i archetypy, z wkładkami w trzech wersjach językowych: ukraińskiej, niemieckiej i angielskiej. Zrealizowane ze środków Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Operacyjnego Promocja twórczości Priorytetu Wspieranie wydarzeń artystycznych w Polsce, w 2006 roku.

Uroczyste otwarcie wystawy Wałbrzyska Galeria Sztuki odbędzie się 11.08.2007 r.,
o godz. 19.00, w jednej z najbardziej reprezentacyjnych Sal Zamku Książ – Sali Maksymiliana. Otwarcie uświetni występ męskiego chóry cerkwi prawosławnej p.w. św. Cyryla i Metodego we Wrocławiu „OKTOICH”.

Przy realizacji wystawy udział wzięło:
13 pracowników Wałbrzyskiej Galerii Sztuki:
podwykonawcy – firmy, osoby prywatne: około 20 osób.

Planowana liczba zwiedzających:
- bezpośredni uczestnicy zadania –— 10.000 osób,
- pośredni – osoby do których dotrze informacja o zadaniu, przez prowadzoną kampanię reklamową, media, informacje bezpośrednie zainteresowanych grup, organizacji, instytucji itp. — kilka milionów odbiorców.

Merytoryczny udział przy realizacji wystawy:
4 muzea ukraińskie – wypożyczenie dzieł;
1 muzeum polskie – wypożyczenie dzieł;
5 Parafii w Polsce oraz osoby prywatne – wypożyczenie dzieł;

Nazwa użyczającego dzieła / Ilość eksponatów
1 Muzeum Narodowe we Lwowe im. Andrieja Szeptyckiego 22
2. Narodowe Muzeum Artystyczne Ukrainy w Kijowie 7
3. Narodowe Kijowsko-Peczerskie Muzeum Historyczno-Kulturalne w Kijowie 14
4. Narodowe Muzeum „Sofia Kijowska” w Kijowie 9
5. Muzeum Podlaskie w Białymstoku Oddział Muzeum Ikon w Supraślu 13
6. Opactwo benedyktynów w Tyńcu 3
7. Parafia prawosławna p.w. Narodzenia św. Jana Chrzciciela w Hajnówce 5
8. Parafia prawosławna p.w. Narodzenia Najświętszej Marii Panny w Kętrzynie 2
9. prafia prawosławna p.w. Zaśnięcia Najświętszej Marii Panny w Krakowie 3
10. Prawosławny Punkt Duszpasterski p.w. św. Grzegorza Peradze 1
11. Ze zbiorów prywatnych 27
Razem 106

Bilety wstępu:
Bilety w cenie: normalny 5 zł i ulgowy 2 zł.
Przewidujemy bilety bezpłatne dla:
- laureatów konkursów organizowanych przez media
- lokalnych Świetlic Środowiskowych,
- powiatowych Szkół Specjalnych. Także dla
- powiatowych Domów Dziecka,

Wydawnictwa:
katalog-przewodnik po wystawie — 7 zł.
Album — 60 zł

Trasa wystawy:
Po zakończeniu ekspozycji w Wałbrzychu wystawa będzie prezentowana:
— Muzeum Narodowym Pałacu Prezydenckiego „Cotroceni” w Bukareszcie (Rumunia) w terminie 10.10-15.11.2007. Pod Honorowym Patronatem Prezydenta Rumunii. Planowana jest również trasa wystawy w Grecji, Niemczech, w kilku wybranych miastach w Polsce (Warszawa, Poznań, Supraśl, Wrocław), kończąc we Lwowie i Kijowie na Ukrainie Funkcjonować będzie przez okres jednego roku (2007/2008).

Finansowanie wystawy:
1.Wystawa jest dofinansowana ze środków Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w ramach Programu Operacyjnego Promocja twórczości Priorytetu Wspieranie wydarzeń artystycznych w Polsce, w 2007 roku.
2. Ze środków Urzędu Miejskiego w Wałbrzychu.
3. Ze środków Starostwo Powiatowe w Wałbrzychu.
4. Mecenasa wystawy: HATOR.
5. Sponsorów: Toyota, Megaformat.

Kuratorzy wspomagający: — Alicja Młodecka,
— Agnieszka Dworakowska
— Bożena Sobota

Koordynacja — Marzena Prokopowicz-Sawicka
Projekty graficzne — Cyryl Bartkowiak
Fotografie do scenografii — Piotr Kłosek


Przygotowały: Agnieszka Dworakowska, Marzena Prokopowicz-Sawicka

Kontakt:Tel/fax 074 840 58 09, 074 665 62 62
Lilianna Kostańska Galeria.lila@wp.pl
Marzena Prokopowicz-Sawicka dyrektor@bwa.wao.pl




***

WIKTOR JERZY JĘDRZEJAK – malarstwo — 04.08-30.09.2007

Wystawa kaliskiego artysty, absolwenta Wyższej Szkoły Pedagogicznej, Wydziału Plastycznego w Częstochowie. Artysta na obrazach przedstawia świat minionych, starych, krytych strzechą, drewnianych chałup, stodół, zagród, w których znaleźć można jeszcze gdzieniegdzie jakieś narzędzia, garnki, resztki mebli, okucia, ozdoby, wszystko to co otaczało człowieka, żyło z nim i dla niego. Ten świat artysta maluje wiernie z eksponowaniem konkretu i szczegółu. Podłożem do obrazów często są stare deski, okna, drzwi, okiennice.

POWROT

SCHODAMI W GÓRĘ

KAPLICZKA

ZAPOMNIANE DRZWI

W obrazach widoczna jest fascynacja przedmiotem i żywym uczuciem serdeczności do świata, który mija. Obrazy stają się dziełem wielowymiarowym i wieloznacznym, oparte na zaufaniu do własnego warsztatu, trzymają swój klimat i charakter.

Na korytarzu przyległym do Galerii prezentujemy wystawę pokonkurskową „Ogólnopolski konkurs dla dzieci i młodzieży Martwa natura”.


***

Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA „Zamek Książ”

usytuowana jest w stylowych wnętrzach zamku Książ, trzecim co do wielkości zamku w Polsce, nazywanym „Perłą Dolnego Śląska”, odwiedzanym rocznie przez ponad 200.000 turystów z kraju i z zagranicy. Dysponuje 560 m² powierzchni wystawienniczej, przygotowanej do prezentacji różnych dziedzin sztuki współczesnej.

Galeria jest instytucją cenioną w Polsce za profesjonalizm oraz szereg interesujących realizacji wstawienniczych. Prezentowała już wcześniej prestiżowe wystawy ze zbiorów ukraińskich, wielkich mistrzów malarstwa polskiego:

- Twórczość Jacka Malczewskiego w zbiorach Lwowskiej Galerii Sztuki — sierpień, wrzesień 2002 roku — 25.000 zwiedzających,
- Arcydzieła Malarstwa Polskiego w zbiorach Lwowskiej Galerii Sztuki — sierpień, wrzesień 2003 roku —19.000 zwiedzających
- Pejzaż Malarzy Polskich w zbiorach Lwowskiej Galerii Sztuki — sierpień, wrzesień 2004 roku — 9.000 zwiedzających

W 2005 roku Galeria była głównym organizatorem wystawy„Piękny Lwów” ze zbiorów Lwowskiego Muzeum Historycznego, Naukowej Biblioteki im. Wasyla Stefanyka we Lwowie, Lwowskiej Galerii Sztuki (kwiecień, maj 2005) oraz rocznej trasy wystawienniczej po Polsce. Wystawa była prezentowana w Galeriach i muzeach następujących miast: Częstochowa, Opole, Stalowa Wola, Poznań, Zielona Góra, Szczecin, Lublin.

Ogromny sukces tych wystaw stał się przyczynkiem do kontynuowania tak wielkich przedsięwzięć wystawienniczych we współpracy z ukraińskimi galeriami i muzeami. Ich profesjonalna realizacja znalazła uznanie w oczach fachowców, Sponsorów oraz mediów, ale przede wszystkim spotkała się
z ogromnym zainteresowaniem publiczności polskiej i zagranicznej; obejrzało je ponad 60.000 osób. Jest to bardzo wysoka frekwencja w porównaniu z innymi galeriami w kraju, prezentującymi te wystawy.



Wałbrzyska Galeria Sztuki BWA Zamek Książ | http://www.bwa.walbrzych.pl

Redakcja portalu zastrzega, że w komentarzach i opiniach nie mogą znaleźć się treści reklamujące przedsiębiorców, ich działalność lub oferowane przez nich towary i usługi; nie mogą się też znaleźć treści zabronione przez prawo, wulgarne, obraźliwie, naruszające zasady współżycia społecznego, naruszające prawa Redakcji lub innych osób - w przypadku pojawienia sie takich opinii będą one przeredagowane, ich treść skrócona lub usunięta.